Groeten uit de Rimboe
Door: Leonie en JP
Blijf op de hoogte en volg JP en Leonie
16 Juni 2009 | Cambodja, Sisŏphŏn
Ineens realiseren we ons dat JP al meer dan 7 en Leonie al meer dan 9 maanden van huis is.. 7/ 9 Maanden geen trui aan gehad, geen koelkast, geen electriciteit, geen TV, geen lieve vrienden en familie om on sheen.. Maar wel: heel veel vrije tijd (lezen, kletsen), elke dag lekker weer, veel rijst, veel aandacht (ieeeeedereen zwaait en roept naar ons in het dorp…nog steeds) en brommeren door de rijstvelden naar het werk.
Het leven in Cambodja is nog steeds goed voor ons! Dat Cambodja meer te bieden heeft dan lieve mensen, verwondering en rijst hebben we in onze vakantie ‘in eigen land’ in Mei gemerkt. Van jungle tot palmenstranden: we hebben het allemaal gezien! Heerlijk! Het was wederom wel weer even wennen om van schone kamers weer terug thuis in het reptielenverblijf (ook schoon hoor, maar toch!!) te komen, rijst in plaats van westerse maaltijden te nuttigen en een biertje per week te drinken in plaats van een flesje wijn per dag…
Maar we zijn hier immers ook niet naar toe gekomen voor vakantie! En op het werk gaat alles gewoon door! (het is trouwens een jaar geleden dat we de beslissing hebben genomen naar Cambodja te gaan!)
Op het werk van Leonie gaat het na een grote dip stukken beter! De dip bestond eruit dat het ziekenhuis nu eenmaal erg klein is en werkdagen van de mensen met wie ik moet werken kort… Heel veel ‘capacity building’ (mijn voornaamste taak) van mezelf, de computer, etc. dus… Inmiddels goed – Khmer (met een lag, ondertussen rijst eten) – gesprek gehad met de directeur (niet in het Khmer trouwens!). Inmiddels heeft hij zelf toegezegd meer tijd aan management en minder tijd aan klinische bezigheden te gaan besteden en heeft Leonie nu één persoon om mee te werken wat betreft financien en administratie. Dat waren 2 verschillende personen, die daarnaast ook beiden de rontgenafdeling runden en een eigen kliniek, en rijstvelden en 2 vrouwen en 5 kinder, etc. Leonie heft de afgelopen week al meer met de administrateur gewerkt dan de 7 maanden daarvoor. Fijn!
Verder gaat Leonie per snel ook 1 tot 2 dagen in een Health Center werken ‘in de buurt’. Dat ‘in de buurt’ is tamelijk relatief… Zo’n 25 km van het ziekenhuis, waarvan 17!! Km over onverharde weg. En dan onverhard uit de serie: nog nooit kiezels gezien. Dat is best een uitdaging als het droog is, maar één grote glibber partij als het heeft geregend. Wachten dus op het moment dat Leonie onder de modder op het werk verschijnt…
JP’s werk zit ook boordevol uitdagingen.. “Als internet niet werkt kunnen jullie wél de (netwerk)printer gebruiken.” Rustig uitleggen dat nieuwe content op de internetsite niet zomaar geknipt en geplakt kan worden, etc. Verder is de database af, klaar om besproken en gebruikt te worden. Moet tie eerst nog even gepresenteerd worden…en da’s lasting te plannen! JP wacht al 3 maanden op een moment waarop hij zijn werk kan presenteren. En waar ze op wachten? Geen idée! Willen ze geen database? Jawel. This is Cambodia zullen we maar zeggen.
Naast alle gewone dingen hebben we afgelopen maand ook groot spectacel gehad! JP met 39 graden koorts naar het ziekenhuis! Da was mie wa! JP voelde zich ‘s avonds al niet zo lekker. Klein beetje gegeten, gedouched en werd daarna niet meer warm (wat op zich best typisch is in 30 graden +). Temperatuur gemeten: 38,6 graden. Dat zei ons op zich weinig, dus Janice (Nursing Advisor in het ziekenhuis), maar even gebeld… 38,6 is aanzienlijke verhoging.
De volgende ochtend werd JP wakker met dik 39 graden koorts. Rillend onder een deken… Niet goed! Vervolgens moesten we de VSO dokter bellen, het Program Office, etc. En toen werd het lastig… Onze beide telefoons waren leeg… En we hebben geen electriciteit in huis én het apparaatje wat zorgt dat de stekker van de oplader aan de accu kan worden gekoppeld ging op dat moment stuk… Toen realiseerde Leonie zich (JP realiseerde zich op dat moment weinig) dat we toch echt wel een beetje primitief leven.. Janice gebeld die vervolgens met apparaatje op de brommer kwam.. Na een gesprekje met de dokter moest JP gelijk naar het Itnernationale (Thaise) ziekenhuis in Siem Reap.
Daar stond hij na 2 uur buiten met een doos pillen en de wetenschap dat hij een aantal (!!) bacteriele infecties in zijn buik had..
We zijn een aantal dagen in Seim Reap gebleven in een hotel dicht bij het ziekenhuis. Maar gelukkig werkte de antibiotica snel en voelde JP zich na 2 dagen weer (bijna) de oude. Best een avontuur toch? Wel goed te weten dat er een goed ziekenhuis op een uur rijden zit.
Nou lieverds, we hopen dat jullie een super zomer tegemoed gaan. Wij brommeren hier tussen de prachtig groene rijstvelden en tussen de buien door.
Houd ons op de hoogte! We genieten erg van jullie kaarten, mailtjes en pakketjes! Al denken jullie dat jullie niet veel meemaken…voor ons is het openen (en de inhoud) van een koelkast al heel bijzonder! Files…, blonde kindertjes…, shoppen…., ‘gewone’ (geregelde) werkdagen, etc. wij zien het zelden. Een beetje SBS 6’s Groeten uit de Rimboe dus (-: Vertel ons alles!!
Liefs,
JP & Leonie
Het leven in Cambodja is nog steeds goed voor ons! Dat Cambodja meer te bieden heeft dan lieve mensen, verwondering en rijst hebben we in onze vakantie ‘in eigen land’ in Mei gemerkt. Van jungle tot palmenstranden: we hebben het allemaal gezien! Heerlijk! Het was wederom wel weer even wennen om van schone kamers weer terug thuis in het reptielenverblijf (ook schoon hoor, maar toch!!) te komen, rijst in plaats van westerse maaltijden te nuttigen en een biertje per week te drinken in plaats van een flesje wijn per dag…
Maar we zijn hier immers ook niet naar toe gekomen voor vakantie! En op het werk gaat alles gewoon door! (het is trouwens een jaar geleden dat we de beslissing hebben genomen naar Cambodja te gaan!)
Op het werk van Leonie gaat het na een grote dip stukken beter! De dip bestond eruit dat het ziekenhuis nu eenmaal erg klein is en werkdagen van de mensen met wie ik moet werken kort… Heel veel ‘capacity building’ (mijn voornaamste taak) van mezelf, de computer, etc. dus… Inmiddels goed – Khmer (met een lag, ondertussen rijst eten) – gesprek gehad met de directeur (niet in het Khmer trouwens!). Inmiddels heeft hij zelf toegezegd meer tijd aan management en minder tijd aan klinische bezigheden te gaan besteden en heeft Leonie nu één persoon om mee te werken wat betreft financien en administratie. Dat waren 2 verschillende personen, die daarnaast ook beiden de rontgenafdeling runden en een eigen kliniek, en rijstvelden en 2 vrouwen en 5 kinder, etc. Leonie heft de afgelopen week al meer met de administrateur gewerkt dan de 7 maanden daarvoor. Fijn!
Verder gaat Leonie per snel ook 1 tot 2 dagen in een Health Center werken ‘in de buurt’. Dat ‘in de buurt’ is tamelijk relatief… Zo’n 25 km van het ziekenhuis, waarvan 17!! Km over onverharde weg. En dan onverhard uit de serie: nog nooit kiezels gezien. Dat is best een uitdaging als het droog is, maar één grote glibber partij als het heeft geregend. Wachten dus op het moment dat Leonie onder de modder op het werk verschijnt…
JP’s werk zit ook boordevol uitdagingen.. “Als internet niet werkt kunnen jullie wél de (netwerk)printer gebruiken.” Rustig uitleggen dat nieuwe content op de internetsite niet zomaar geknipt en geplakt kan worden, etc. Verder is de database af, klaar om besproken en gebruikt te worden. Moet tie eerst nog even gepresenteerd worden…en da’s lasting te plannen! JP wacht al 3 maanden op een moment waarop hij zijn werk kan presenteren. En waar ze op wachten? Geen idée! Willen ze geen database? Jawel. This is Cambodia zullen we maar zeggen.
Naast alle gewone dingen hebben we afgelopen maand ook groot spectacel gehad! JP met 39 graden koorts naar het ziekenhuis! Da was mie wa! JP voelde zich ‘s avonds al niet zo lekker. Klein beetje gegeten, gedouched en werd daarna niet meer warm (wat op zich best typisch is in 30 graden +). Temperatuur gemeten: 38,6 graden. Dat zei ons op zich weinig, dus Janice (Nursing Advisor in het ziekenhuis), maar even gebeld… 38,6 is aanzienlijke verhoging.
De volgende ochtend werd JP wakker met dik 39 graden koorts. Rillend onder een deken… Niet goed! Vervolgens moesten we de VSO dokter bellen, het Program Office, etc. En toen werd het lastig… Onze beide telefoons waren leeg… En we hebben geen electriciteit in huis én het apparaatje wat zorgt dat de stekker van de oplader aan de accu kan worden gekoppeld ging op dat moment stuk… Toen realiseerde Leonie zich (JP realiseerde zich op dat moment weinig) dat we toch echt wel een beetje primitief leven.. Janice gebeld die vervolgens met apparaatje op de brommer kwam.. Na een gesprekje met de dokter moest JP gelijk naar het Itnernationale (Thaise) ziekenhuis in Siem Reap.
Daar stond hij na 2 uur buiten met een doos pillen en de wetenschap dat hij een aantal (!!) bacteriele infecties in zijn buik had..
We zijn een aantal dagen in Seim Reap gebleven in een hotel dicht bij het ziekenhuis. Maar gelukkig werkte de antibiotica snel en voelde JP zich na 2 dagen weer (bijna) de oude. Best een avontuur toch? Wel goed te weten dat er een goed ziekenhuis op een uur rijden zit.
Nou lieverds, we hopen dat jullie een super zomer tegemoed gaan. Wij brommeren hier tussen de prachtig groene rijstvelden en tussen de buien door.
Houd ons op de hoogte! We genieten erg van jullie kaarten, mailtjes en pakketjes! Al denken jullie dat jullie niet veel meemaken…voor ons is het openen (en de inhoud) van een koelkast al heel bijzonder! Files…, blonde kindertjes…, shoppen…., ‘gewone’ (geregelde) werkdagen, etc. wij zien het zelden. Een beetje SBS 6’s Groeten uit de Rimboe dus (-: Vertel ons alles!!
Liefs,
JP & Leonie
-
16 Juni 2009 - 08:52
Erik:
Ha schatten,
Klinkt helemaal niet vervelend, groene rijstvelden en bier. En ik heb net een 600-tal inentingen gehad, dus ik ben helemaal klaar voor avontuur en bacteries enzo. Heb er verder enorm (voorzichtig) zin in, lig er zelfs zelden wakker van, dus dat scheelt ;-)
Dikke zoen,
Erik -
16 Juni 2009 - 09:07
Erik:
Ha schatten,
Klinkt helemaal niet vervelend, groene rijstvelden en bier. En ik heb net een 600-tal inentingen gehad, dus ik ben helemaal klaar voor avontuur en bacteries enzo. Heb er verder enorm (voorzichtig) zin in, lig er zelfs zelden wakker van, dus dat scheelt ;-)
Dikke zoen,
Erik -
16 Juni 2009 - 09:08
Erik:
Hé, ik praat dubbel! -
16 Juni 2009 - 09:38
Dorieke:
ziet er wederom niet verkeerd uit daar in het verre Cambodia. En Leo, ik kan me nog wel herinneren dat je in R'dam altijd zo graag huisdieren wilde, en nu heb je ze gewoon gratis en voor niets! Wat een geluk toch weer...:)
plezier daar en pas goed op elkaar. Ik begin rustig aan de invulling van jullie programma in september...begin maar alvast met voorslapen! :)) -
16 Juni 2009 - 11:43
Eef:
Hee lieffies,
Wat een mooie (indrukwekkende) foto's weer, kan niet wachten om alles in het echt te zien!
Nieuws vanuit Nederland: Grijs en bewolkt, 20 graden, vanochtend 200 km file. En o ja, Jolanthe en Jan zijn uit elkaar en Adam Curry is vreemd gegaan met Mickey Hoogendijk, waarna hij gaat scheiden van Patricia Paay (was een week of twee geleden HET onderwerp tijdens de lunch op mijn werk).
Behoefte aan meer nieuws, of zijn jullie nu heel blij dat je gewoon lekker in het warme weer zit, in een heel interessant land zonder een tv met RTL Boulevard ;-)?
kus -
16 Juni 2009 - 12:39
Mies:
Brrr, krijg weer de vakantie kriebels als ik dat zo lees... Laatste nieuws: Gerard joling is uit de kast gekomen...
Verder alleen maar werken en feesten...
Groetjes -
26 Juni 2009 - 06:39
Iris En Jurjen:
He Leonie en JP,
Grappig he dat we zo dichtbij zijn! Wij nu in Luang Prabang (LAos) Komen rond de 16e/18e een bakkie doen; als dat uitkomt natuurlijk. Mailen daarvoor nog even voor precieze datum. Tot binnenkort!
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
